Monthly Archives: december 2014

Opbrengst van praten met HSK

Hoe bewuster ik leer leven, hoe meer ik zie dat we eigenlijk tegen onze natuur in leven. Het laatste jaar dat ik les gaf had ik veel hoog gevoelige kinderen in mijn klas. Een reden voor mij om uit het onderwijs te stappen en me te verdiepen in waarin zij anders zijn en wat zij nu eigenlijk nodig hebben.

 

In het bos met de hond vielen mij een paar overeenkomsten op met HSK, hoog sensitieve kinderen, op school. Onze hond speelt graag met een tennisbal, ik schop hem weg en hij haalt hem op. Vol verwachting staat hij klaar, ik schop en negen van de tien keer vangt hij hem al op in zijn bek. HSK zijn vol verwachting wat zij gaan leren, negen van de tien keer is de voorzet genoeg, ze horen waar het over gaat, combineren wat zij ooit hebben gezien, gelezen, gehoord en ervaren en hebben hun plaatje compleet. Soms ligt de bal te onhandig om tegen aan te schoppen en loop ik gewoon door, de hond pakt zelf de bal, loopt een eindje door en legt hem daar weer neer. HSK accepteren de situatie zoals hij is, zij oordelen niet en wachten gewoon af. Aangezien ik totaal geen balgevoel heb schiet ik soms in de struiken of in het water. De hond rent naar de plaats toe waar de bal ligt en gaat daar staan kijken hoe hij de bal uit het water of de struik kan halen. Heel voorzichtig weet hij de bal te bemachtigen, soms duikt hij gewoon het water in. Hij kijkt me nooit verwijtend aan omdat ik hem in een lastige positie heb gebracht. HSK willen graag ervaren. Zodra een situatie lastig is of zodra zij een vraagstuk niet direct op kunnen lossen nemen zij er een beetje afstand van en wegen diverse oplossingen af voor ze gaan handelen. Ze zoeken de oplossing bij zichzelf en zullen anderen niet beschuldigen of de som verwijten dat hij te moeilijk is. De hond vertrouwt mij volkomen. Zodra ik zeg dat hij moet volgen blijft hij achter me lopen en houdt me goed in de gaten. Als ik zeg dat hij moet gaan zitten wacht hij tot ik zeg dat hij weer door mag lopen. HSK willen graag duidelijkheid, ze hoeven geen uitleg, ze willen kaders. Zolang ze weten binnen welke grenzen zij mogen opereren zullen zij zich veilig voelen. Vorige week ben ik uitgegleden in de modder, languit lag ik in het bos. De hond reageerde niet. Hij bleef staan waar hij stond en wachtte tot ik was opgestaan om daarna de bal weer voor mijn voeten te leggen. HSK nemen hun eigen verantwoordelijkheid en nemen de verantwoordelijkheid van anderen niet over. Wel zijn zij waakzaam en zorgzaam, zij weten en voelen wat anderen nodig hebben.

 

Hoog Sensitieve kinderen zijn, net als dieren, heel dicht bij zichzelf gebleven. Zij wéten wat zij nodig hebben en zij zien, voelen en weten wat een ander nodig heeft. Zoals boven beschreven zijn de HSK puur. Door hun eigen geschiedenis hebben zij echter een referentiekader ontwikkeld. Wanneer zij niet handelen wanneer een ander dat van hen verwacht zullen zij hierdoor leren dat de ander zijn eigen verantwoordelijkheid te laten nemen niet altijd wenselijk is. Net zoals hun spontane uitspraken minder zullen worden omdat veel mensen niet gespiegeld willen worden, zeker niet door een kind. Op school wordt verwacht dat je leert volgens het aangeboden systeem, HSK gaan zich daar aan aanpassen terwijl zij eigenlijk op een heel andere manier leren. Ze zijn wijs en weten hun wijsheid ook aan te raken. Dit doen zij door het combineren van wat zij weten, horen, zien, lezen, ervaren enzovoort. Voor hen is het echter onmogelijk om alles te combineren wanneer zij niet weten waar ze eigenlijk naar toe werken. Zij maken dagelijks puzzels van 1000 stukjes zonder dat zij het voorbeeld hebben gezien. Hebben zij het voor beeld wel gezien wordt het hen makkelijk verweten dat ze geen tempo maken. Voor hen is het echter alsof ze in groep 8 zitten en een uur lang sommetjes les één van groep drie moeten maken. Geen concentratieprobleem maar een aanbodprobleem dus. HSK zijn echter meesters in zich aanpassen wat er van hen verwacht wordt. Zij weten wat de ander van hen wil horen, ze weten welk gedrag er van hen verwacht wordt. Wordt het hen te veel blijven zij rustig en gaan onderpresteren óf zij gaan in de ogen van anderen ongewenst gedrag vertonen.

 

Het laatste jaar dat ik les gaf had ik heel veel HSK in de klas. Veel hadden een handelingsplan. Concentratie en motivatieproblemen, ongewenst gedrag, onderpresteren enzovoort. Ik heb nog nooit zoveel geleerd als dat jaar. Alle kinderen konden mij vertellen waar het mis ging. Geen uitdaging, te veel onrust in de klas, kinderen die meer zagen dan ik zag (overledenen bijvoorbeeld), continue gezoem van de beamer en het digibord, midden in de klas zitten en dan alles voelen van alle kinderen om zich heen, opgehangen tekeningen die onrust brachten enzovoort. Mijn klas veranderde, ik veranderde. We namen elkaar serieus en gingen aan de slag. En ik nam mijn ontslag. Het is belangrijk dat alle leerkrachten weten dat HS bestaat. Het is niet zweverig en geen moderne ziekte. Soms lijkt het op ADHD, want ze krijgen ook veel prikkels binnen, maar het is geen ADHD. Soms lijkt het op Asperger of een aan autisme verwante stoornis omdat deze kinderen zich moeten beschermen. En wat hebben ze nu eigenlijk nodig? Niet meer dan het weten dat HS bestaat en wat het inhoudt voor een kind. Alleen al het herkennen en erkennen van HS verandert hun leven. We kunnen veel van hen leren, omdat ze puur zijn en dicht bij zichzelf blijven, zolang wij hen niet leren om zich aan te passen aan wat wij denken dat goed is.