Meer dan hoog sensitief!

Hoog sensitief betekent: erg gevoelig. Maar wat betekent het om in hoge mate gevoelig te zijn? En wat is dat eigenlijk, waar bestaat het uit, erg gevoelig zijn. Het volstaat niet om te zeggen dat de ene mens meer voelt dan de ander of dat zintuigen beter ontwikkelt zijn. Dat is slechts een klein kenmerk. Hoog gevoeligheid behelst zoveel meer.

Het verschil tussen weten en denken.

Zoals bekend is, zijn er vele denkniveaus. Het niveau van denken hangt samen met iemands IQ. Denken heeft te maken met informatie vergaren en verwerken, met observeren, verinnerlijken en weergeven van alles dat te maken heeft met het onderwerp waar men mee bezig is. Dit gebeurt dagelijks en op diverse gebieden. Denken gebeurt overal: op school en op het werk, in de supermarkt en op een verjaardag, tijdens het uitoefenen van een hobby en bij het deelnemen aan het verkeer. Overal maken we gebruik van informatie die we op dat moment krijgen en daarnaast van al eerder vergaarde informatie.

Weten bestaat uit kennis waarmee we geboren zijn. Ieder mens weet. Als baby weet je dat je duidelijk mag maken wanneer je hulp nodig hebt. Baby’s huilen anders wanneer ze honger hebben dan wanneer ze aandacht nodig hebben. Op deze manier kunnen zij hun ouders kenbaar maken welke behoefte zij hebben. Zodra zij in gevaar zijn zullen zij op een alarmerende manier huilen. Ouders zullen dit ook niet negeren terwijl ze een huiltje om aandacht rustig aan zich voorbij kunnen laten gaan.

Het weten van een kind wordt regelmatig gezien als bedreigend. Kinderen spiegelen volwassenen voortdurend. Kinderen kunnen volwassenen confronteren met uitspraken die zo waar zijn dat de volwassene het kind bestraft omdat het kind zo ‘brutaal’ is. Het is echter de volwassene die zich niet geconfronteerd wil zien. Het is niet prettig terecht gewezen te worden door een kind, het is heel moeilijk om de uitspraak van het kind ter harte te nemen en er iets mee te doen. Toch is iedere volwassene zelf een kind geweest met hetzelfde inzicht dat de huidige kinderen tentoonspreiden. Uitspraken van kinderen werden vroeger niet geaccepteerd maar bestraft en veel volwassenen hebben dus als kind geleerd om hun mond te houden en niet ‘brutaal’ te zijn. Wanneer zij luisterden naar hun weten brachten zij zichzelf in een lastig pakket en dus heeft het merendeel van de huidige volwassenen ervoor gekozen om zich af te sluiten van het eigen weten.

HSK kunnen zich niet afsluiten van hun weten. Zij voelen hoe belangrijk het is om in contact te blijven met dit weten. Hun manier van leren sluit dan ook volledig aan op hun weten, niet op hun denken. HSK leren anders. Zij raken in de war wanneer stof herhaald wordt en zij zien de logica van oorzaak en gevolg niet, terwijl er overwegend nog lineair les wordt gegeven. Kinderen van Nu vergaren hun informatie gecompartimenteerd. Dit wil zeggen dat zij beelden combineren met wat zij horen en lezen en met wat zij zelf ontdekken. Hun plaatje is hierdoor vele malen sneller compleet dan het plaatje van iemand die lineair leert. Wanneer iemand iets zegt kan dit het weten van het kind aanraken. Dit is genoeg voor het kind om een volledig beeld te krijgen. Het ontbrekende schakeltje kan een opmerking van iemand zijn. Wanneer iemand vanuit zijn denken naar een oplossing zoekt zijn er veel meer gegevens nodig om het plaatje compleet te maken. Kinderen van Nu kunnen dus extreem hoge scores laten zien op school waarna zij even zo makkelijk weer volledig af kunnen haken. Wanneer zij informatie krijgen die niet aansluit op hun systeem van leren, zij zelf niets uit mogen zoeken of op mogen zoeken, zal het kind óf afhaken óf het beeld niet compleet kunnen krijgen. Het kind kan het zelf niet bedenken, voor hem zit er geen logica in de aangeboden informatie.

Op veel scholen wordt informatie lineair aangeboden. Bij veel vakken op school geeft de leerkracht de leerlingen informatie en de daarop volgende les wordt de informatie herhaald en aangevuld met nieuwe informatie. Op deze manier wordt de kennis van de leerlingen op peil gebracht. De informatie komt meestal van de leerkracht en daarnaast mogen leerlingen oefenen en in sommige gevallen zelf informatie opzoeken. Op steeds meer scholen wordt het zelf vergaren van informatie als een belangrijk middel gezien. Zelf vergaarde informatie beklijft over het algemeen beter. De weg naar het eindresultaat is in deze zeer belangrijk.

Voor kinderen die gecompartimenteerd denken is het zelf vergaren van informatie essentieel. Door zelf te ervaren, zelf uit te zoeken en zelf te verwerken wordt hun kennis in hoog tempo vergroot.

Noor Gabriëls

(eerder gepubliceerd door HSPadviseurs)